Rider Stories: Shevelle – Perspectives on a city

Shevelle was nog maar zeven jaar oud toen Chance to Dance zijn talent voor dans zag. Na twee succesvolle audities kreeg hij de kans om twee jaar lang gratis danstraining te volgen bij het outreach programma. “Voordat ik dans ontdekte, was ik een kind dat zich met andere dingen bezig hield. Ik zat bij een wetenschapsclub. Ik speelde voetbal. Ik deed van alles een beetje,” vertelt Shevelle. Maar het duurde niet lang voordat dans Shevelles wereld werd: “Er is een gevoel van vrijheid dat volgens mij alle dansers kennen en dat je niet echt kunt uitleggen; een synergie tussen lichaam en muziek. En er gaat niets boven dat.”

Naast de unieke kans om op professioneel niveau te trainen, betekende de aansluiting van het Chance to Dance-programma bij het Royal Ballet dat Shevelle toegang had tot producties met 's werelds grootste talenten: "Ik heb op jonge leeftijd veel producties gezien met de Royal Ballet Company. En ik vond het erg leuk om naar liveshows te kijken en naar livemuziek te luisteren. Dat heeft mijn verliefdheid voor dans nog sterker gemaakt.”

Het contrast van de verschillende landschappen en omgevingen tussen Shevelles Brixton-achtergrond en zijn leven als balletdanser in een van de meest gewaardeerde dansinstellingen ter wereld kan niet groter zijn: “Ik kom uit een plek met Indiase, Afrikaanse en Jamaicaanse winkels. Om vervolgens midden in Richmond Park te zijn, omgeven door rendieren, konijnen, varens en bomen,” beschrijft hij. “Het was geweldig om ergens vanuit Brixton, wat jarenlang mijn thuis was, naar het oude jachthuis van Henry VIII te komen met het gevoel dat je misschien niet integreert. En dan vijf jaar later weg te gaan en je te realiseren dat je die plek je thuis kunt noemen.”

Shevelle is erg toegewijd om de representatie en diversiteit in de balletwereld te verbeteren. En dat is nodig. Door samen te werken met organisaties die outreach programma's aanbieden, vooral op het gebied van dans, is een manier om andere jongeren te laten zien dat er voor hen mogelijkheden zijn in gebieden die hen in het verleden misschien hebben buitengesloten - ongeacht hun achtergrond of huidskleur. “Jongeren hebben iemand nodig waarin ze zichzelf herkennen om tegenop te kijken. Zo gaan ze in zichzelf,” legt Shevelle uit: “Ik had zelf niet veel rolmodellen, dus ik weet hoe belangrijk het is om iemand te hebben waar je tegenop kunt kijken. En misschien kan ik dat wel voor iemand zijn. Dus ik doe zo veel als ik kan met zo veel mogelijk organisaties.”

Shevelle groeide op in een totaal ander Brixton vergelijken met de trending, steeds moderner wordende wijk die het vandaag de dag is en hoopt dat de hoofdstad z’n levendigheid kan behouden: het gemeenschapsgevoel waarbij mensen met allerlei verschillende achtergronden zich welkom voelen: “Mijn Londen is vol met mensen uit verschillende gemeenschappen en vormt een bruisende bron voor veel creativiteit én kansen.” Om zijn stad te behouden, is Shevelle zich bewust van het belang van duurzaamheid: “Ik zou Londen graag groener zien. Ik geloof erin dat hoe groener wij worden, hoe beter Londen zal zijn – hoeveel mensen hier ook wonen. Maar hier moet meer bewustzijn over zijn,” geeft Shevelle toe: “Ik denk niet dat mensen echt begrijpen hoe zwaar onze planeet het heeft.”